[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wyższe stanowiska w hierarchii urzędniczej, ponieważ i to było wyrazem
nowych czasów, że coraz częściej mogli rozwijać swą działalność ludzie,
których jedynym marzeniem dawniej było ujść uwadze pryncepsa.
91. Jeszcześmy nie dopełnili naszej dwuletniej kadencji na owym niezwykle
pracochłonnym i rozbudowanym urzędzie prefekta skarbu państwowego, gdyś
ty, najlepszy z pryncepsów i najdzielniejszy z dowódców wojskowych, przyznał
nam konsulat, ażeby do tej najwyższej godności urzędniczej doszła jeszcze
sława szybkiego awansu. Tak wielka właśnie zachodzi różnica między tobą a
tamtymi pryncepsa-mi, którzy przez stwarzanie pozornych trudności starali się
nadać rangę swoim dobrodziejstwom, sądząc, że przyznawane zaszczyty zostaną
przyjęte przez kandydatów z najwyższym zaowoleniem, jeśli na skutek
93. Nade wszystko jednak uwypuklić należy, jak się wydaje, fakt godny
pochwały, że wyraziłeś zgodę, aby konsulami zostali właśnie ci, których ty
wyznaczyłeś. Bo oto żadne już niebezpieczeństwo, żaden strach ze strony
pryncepsa nie osłabia ani nie załamuje psychicznie konsulów, niczego też nie
muszą wysłuchiwać wbrew swojej woli, niczego nie muszą rozstrzygać pod
naciskami z zewnątrz. Jest i będzie zawarowany każdej godności urzędniczej
należny jej szacunek, a nasz autorytet nie dopuści, byśmy zatracili poczucie
niezawisłości. A jeśli z dostojeństwa konsulatu ulegnie coś ograniczeniu, stanie
się to z naszej winy, a nie z winy naszych czasów. Wolno przecież, o ile chodzi
o naszego pryncepsa, wolno sprawować konsulat jak wówczas, kiedy nie było
jeszcze pryncypatu. Czyż jesteśmy w stanie odwdzięczyć się tobie kiedykolwiek
godnie za twe dobrodziejstwa? Może tylko w ten sposób, że będziemy zawsze
pamiętali, iż byliśmy konsulami, i to twoimi konsulami, że będziemy tak
układać nasze plany i takie podejmować decyzje, jakie są godne mężów
konsularnych, a tak udzielać się będziemy Rzeczypospolitej, jak odpowiadać to
będzie naszemu przekonaniu, że istotnie mamy Rzeczpospolitą, dla której nie
będziemy szczędzili ani naszej rady, ani naszego wysiłku, ani też nie będziemy
się uważać za wyłączonych i jakby odtrąconych od konsulatu, ale przeciwnie,
będziemy się czuć, jakbyśmy byli z nim jak najmocniej związani, traktując ten
urząd za miejsce nie tylko naszej pracy i troski, lecz także naszego autorytetu i
dostojeństwa.
94. Kończąc tę mowę, zwracam się jako konsul do was, bogowie, opiekunowie i
obrońcy naszego Imperium, szczególnie do ciebie, Jowiszu Kapitoliński, byś
zechciał do twych dobrodziejstw i do ogromu twych łask przydać mu
wiecznotrwałość. Tyś słyszał, jak żeśmy złorzeczyli okrutnemu pryncepsowi w
naszych modlitwach, wysłuchaj nas teraz, o co ciebie prosimy dla niego, do
tamtego zupełnie niepodobnego. My nie zaprzątamy twojej uwagi naszymi
własnymi życzeniami. Nie prosimy bowiem ani o pokój, ani o zgodę, ani o
bezpieczeństwo, ani o bogactwo, ani o zaszczyty; nasza modlitwa jest prosta i
zespala w sobie wszystko to równocześnie, a mianowicie modlimy się do ciebie
o pomyślność dla pryncepsa. Niczego więc nowego nie narzucamy tobie w tej
modlitwie. Ty bowiem wziąłeś go pod swoją opiekę już wtedy, gdy wyrwałeś go
z paszczy najzaciętszego drapieżnika. Bo też nie bez twojej pomocy zwalił się z
nóg ten, co się wynosił nad innych, mimo że wszystko się już chwiało na
najwyższym szczeblu władzy. A przeszedł nie zauważony przez najgorszego z
pryncepsów ów, którego nie mógł nie zauważyć - Najlepszy! Tyś zesłał też
wyrazne oznaki swej woli, gdyś wyruszającemu do armii towarzyszył w swoim
własnym imieniu oraz w promieniu swej chwały. Ty wypowiadając myśli swe
głosem Imperatora, wybrałeś dla niego syna, dla nas rodzica, a dla siebie
Kapłana Najwyższego. Z tym większą przeto ufnością w skuteczność owych
modłów, jakie on sam kazał obwieścić na swoją intencję, proszę cię i zaklinam,
abyś go, jeśli dobrze będzie kierował sprawami Rzeczypospolitej oraz z
pożytkim dla wszystkich, ochraniał nade wszystko dla dobra naszych wnuków i
prawnuków, a dalej, byś dał mu następcę z niego zrodzonego i przezeń [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aikidobyd.xlx.pl
wyższe stanowiska w hierarchii urzędniczej, ponieważ i to było wyrazem
nowych czasów, że coraz częściej mogli rozwijać swą działalność ludzie,
których jedynym marzeniem dawniej było ujść uwadze pryncepsa.
91. Jeszcześmy nie dopełnili naszej dwuletniej kadencji na owym niezwykle
pracochłonnym i rozbudowanym urzędzie prefekta skarbu państwowego, gdyś
ty, najlepszy z pryncepsów i najdzielniejszy z dowódców wojskowych, przyznał
nam konsulat, ażeby do tej najwyższej godności urzędniczej doszła jeszcze
sława szybkiego awansu. Tak wielka właśnie zachodzi różnica między tobą a
tamtymi pryncepsa-mi, którzy przez stwarzanie pozornych trudności starali się
nadać rangę swoim dobrodziejstwom, sądząc, że przyznawane zaszczyty zostaną
przyjęte przez kandydatów z najwyższym zaowoleniem, jeśli na skutek
93. Nade wszystko jednak uwypuklić należy, jak się wydaje, fakt godny
pochwały, że wyraziłeś zgodę, aby konsulami zostali właśnie ci, których ty
wyznaczyłeś. Bo oto żadne już niebezpieczeństwo, żaden strach ze strony
pryncepsa nie osłabia ani nie załamuje psychicznie konsulów, niczego też nie
muszą wysłuchiwać wbrew swojej woli, niczego nie muszą rozstrzygać pod
naciskami z zewnątrz. Jest i będzie zawarowany każdej godności urzędniczej
należny jej szacunek, a nasz autorytet nie dopuści, byśmy zatracili poczucie
niezawisłości. A jeśli z dostojeństwa konsulatu ulegnie coś ograniczeniu, stanie
się to z naszej winy, a nie z winy naszych czasów. Wolno przecież, o ile chodzi
o naszego pryncepsa, wolno sprawować konsulat jak wówczas, kiedy nie było
jeszcze pryncypatu. Czyż jesteśmy w stanie odwdzięczyć się tobie kiedykolwiek
godnie za twe dobrodziejstwa? Może tylko w ten sposób, że będziemy zawsze
pamiętali, iż byliśmy konsulami, i to twoimi konsulami, że będziemy tak
układać nasze plany i takie podejmować decyzje, jakie są godne mężów
konsularnych, a tak udzielać się będziemy Rzeczypospolitej, jak odpowiadać to
będzie naszemu przekonaniu, że istotnie mamy Rzeczpospolitą, dla której nie
będziemy szczędzili ani naszej rady, ani naszego wysiłku, ani też nie będziemy
się uważać za wyłączonych i jakby odtrąconych od konsulatu, ale przeciwnie,
będziemy się czuć, jakbyśmy byli z nim jak najmocniej związani, traktując ten
urząd za miejsce nie tylko naszej pracy i troski, lecz także naszego autorytetu i
dostojeństwa.
94. Kończąc tę mowę, zwracam się jako konsul do was, bogowie, opiekunowie i
obrońcy naszego Imperium, szczególnie do ciebie, Jowiszu Kapitoliński, byś
zechciał do twych dobrodziejstw i do ogromu twych łask przydać mu
wiecznotrwałość. Tyś słyszał, jak żeśmy złorzeczyli okrutnemu pryncepsowi w
naszych modlitwach, wysłuchaj nas teraz, o co ciebie prosimy dla niego, do
tamtego zupełnie niepodobnego. My nie zaprzątamy twojej uwagi naszymi
własnymi życzeniami. Nie prosimy bowiem ani o pokój, ani o zgodę, ani o
bezpieczeństwo, ani o bogactwo, ani o zaszczyty; nasza modlitwa jest prosta i
zespala w sobie wszystko to równocześnie, a mianowicie modlimy się do ciebie
o pomyślność dla pryncepsa. Niczego więc nowego nie narzucamy tobie w tej
modlitwie. Ty bowiem wziąłeś go pod swoją opiekę już wtedy, gdy wyrwałeś go
z paszczy najzaciętszego drapieżnika. Bo też nie bez twojej pomocy zwalił się z
nóg ten, co się wynosił nad innych, mimo że wszystko się już chwiało na
najwyższym szczeblu władzy. A przeszedł nie zauważony przez najgorszego z
pryncepsów ów, którego nie mógł nie zauważyć - Najlepszy! Tyś zesłał też
wyrazne oznaki swej woli, gdyś wyruszającemu do armii towarzyszył w swoim
własnym imieniu oraz w promieniu swej chwały. Ty wypowiadając myśli swe
głosem Imperatora, wybrałeś dla niego syna, dla nas rodzica, a dla siebie
Kapłana Najwyższego. Z tym większą przeto ufnością w skuteczność owych
modłów, jakie on sam kazał obwieścić na swoją intencję, proszę cię i zaklinam,
abyś go, jeśli dobrze będzie kierował sprawami Rzeczypospolitej oraz z
pożytkim dla wszystkich, ochraniał nade wszystko dla dobra naszych wnuków i
prawnuków, a dalej, byś dał mu następcę z niego zrodzonego i przezeń [ Pobierz całość w formacie PDF ]