[ Pobierz całość w formacie PDF ]
policjantem, co? Może urzędnikiem państwowym... Może politykiem?
- Do licha, nie! To musi być strasznie nudne. Czy chciałabyś być żoną polityka?
Nie miałbym nawet czasu, żeby jadać te wspaniałe omlety - powiedział, wskazując
pusty talerz.
- Lyon, skup się. Możesz mi powiedzieć, czy jesteś listonoszem, sportowcem,
czy starszym referentem?
Lyon pokręcił głową.
- Znowu nie zgadłaś - stwierdził, a widząc wyraz gniewu na jej twarzy, dodał
zaraz: - Ale można powiedzieć, że kimś w rodzaju starszego referenta. Mam taką
pracę, w której niewiele mówi się o sukcesach, ale za to dużo o porażkach. Ale jedne i
drugie są rzadkością.
- 112 -
S
R
Jasmine patrzyła na niego bez zrozumienia.
- A tamci dwaj? Ci, co nas śledzili?
- Koledzy po fachu.
Zresztą nie najlepsi, jak się pózniej okazało. Kiedy zwabił ich w pułapkę, którą
przygotował na bagnach, zgodzili się mówić. Oczywiście za pieniądze.
- Czy chcesz powiedzieć, że... że jesteś szpiegiem? - spytała, otwierając szeroko
oczy.
- Ja bym tego tak nie nazwał - powiedział po chwili namysłu. - Zresztą teraz
będę się zajmował głównie papierkami. Dostałem awans.
Mówił prawdę. Po wykryciu wtyczki w centrali on i Madden dostali propozycję
szefowania zreorganizowanym komórkom. Lyon nie miał na to specjalnej ochoty, ale
najpierw pomyślał o Jasmine, a potem o tym, że z jego doświadczeniem będzie mógł
uchronić innych przed tym, co spotkało jego najlepszych kumpli.
Jasmine siedziała jak ogłuszona. Dopiero teraz zaczęła rozumieć dziwne
zachowanie Lyona. Rzeczywiście, mógł mieć ku niemu powody.
- Czy naprawdę chcesz się ze mną ożenić? - spytała w końcu. Podszedł do niej i
pocałował lekko w czoło.
- Jasne. I mieć dużo, dużo dzieci.
Jasmine westchnęła. Na jej twarzy pojawił się wyraz szczęścia.
- Możemy zacząć już teraz - dodał Lyon.
- Co? Mamy teraz brać ślub? W nocy?
- Nie, chodziło mi o tę drugą sprawę - powiedział, a następnie wziął ją za rękę i
poprowadził do pokoju. Szczęśliwą, Nareszcie szczęśliwą!
- 113 -
S
R [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aikidobyd.xlx.pl
policjantem, co? Może urzędnikiem państwowym... Może politykiem?
- Do licha, nie! To musi być strasznie nudne. Czy chciałabyś być żoną polityka?
Nie miałbym nawet czasu, żeby jadać te wspaniałe omlety - powiedział, wskazując
pusty talerz.
- Lyon, skup się. Możesz mi powiedzieć, czy jesteś listonoszem, sportowcem,
czy starszym referentem?
Lyon pokręcił głową.
- Znowu nie zgadłaś - stwierdził, a widząc wyraz gniewu na jej twarzy, dodał
zaraz: - Ale można powiedzieć, że kimś w rodzaju starszego referenta. Mam taką
pracę, w której niewiele mówi się o sukcesach, ale za to dużo o porażkach. Ale jedne i
drugie są rzadkością.
- 112 -
S
R
Jasmine patrzyła na niego bez zrozumienia.
- A tamci dwaj? Ci, co nas śledzili?
- Koledzy po fachu.
Zresztą nie najlepsi, jak się pózniej okazało. Kiedy zwabił ich w pułapkę, którą
przygotował na bagnach, zgodzili się mówić. Oczywiście za pieniądze.
- Czy chcesz powiedzieć, że... że jesteś szpiegiem? - spytała, otwierając szeroko
oczy.
- Ja bym tego tak nie nazwał - powiedział po chwili namysłu. - Zresztą teraz
będę się zajmował głównie papierkami. Dostałem awans.
Mówił prawdę. Po wykryciu wtyczki w centrali on i Madden dostali propozycję
szefowania zreorganizowanym komórkom. Lyon nie miał na to specjalnej ochoty, ale
najpierw pomyślał o Jasmine, a potem o tym, że z jego doświadczeniem będzie mógł
uchronić innych przed tym, co spotkało jego najlepszych kumpli.
Jasmine siedziała jak ogłuszona. Dopiero teraz zaczęła rozumieć dziwne
zachowanie Lyona. Rzeczywiście, mógł mieć ku niemu powody.
- Czy naprawdę chcesz się ze mną ożenić? - spytała w końcu. Podszedł do niej i
pocałował lekko w czoło.
- Jasne. I mieć dużo, dużo dzieci.
Jasmine westchnęła. Na jej twarzy pojawił się wyraz szczęścia.
- Możemy zacząć już teraz - dodał Lyon.
- Co? Mamy teraz brać ślub? W nocy?
- Nie, chodziło mi o tę drugą sprawę - powiedział, a następnie wziął ją za rękę i
poprowadził do pokoju. Szczęśliwą, Nareszcie szczęśliwą!
- 113 -
S
R [ Pobierz całość w formacie PDF ]