[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wewnętrznym odczuciem, żeby lepiej iść za naszym Panem dopiero co wcielonym i bardziej Go
naśladować. Odmówić Ojcze nasz.
[110] DRUGA KONTEMPLACJA
O NARODZENIU
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna.
[111] Wprowadzenie 1. Wydarzenie: z Nazaretu wyruszyła nasza Pani, prawie od dziewięciu miesięcy w
stanie błogosławionym. Można pobożnie rozmyślać, że siedziała na oślicy, [a towarzyszył Jej] Józef ze
służącą. Prowadzili wołu, a szli do Betlejem, żeby zapłacić daninę, jaką cesarz nałożył na wszystkie
tamtejsze ziemie [264].
[112] Wprowadzenienie 2. Wyobrażenie sobie miejsca: zobaczyć wzrokiem wyobrazni drogę z Nazaretu
do Betlejem: zastanowić się nad jej długością, szerokością i [nad tym], czy ta droga wiedzie przez
równiny czy przez doliny i pagórki. Podobnie trzeba spojrzeć na miejsce albo na grotę narodzenia: jak
jest wielka, jak wąska, jak niska, jak wysoka i jak była urządzona.
[113] Wprowadzenie 3. To samo i w takiej samej postaci, co w poprzedniej kontemplacji.
[114] Punkt 1. Widzieć osoby, czyli naszą Panią i Józefa oraz służącą i Dzieciątko Jezus, które dopiero
co się narodziło. Sam siebie [powinienem] uważać za ubożuchnego i sługę niegodnego, patrząc na nich,
kontemplując ich i służąc im w potrzebach, tak jakbym [rzeczywiście] był obecny, z pełnym możliwym
oddaniem i szacunkiem. A potem oddać się refleksji, żeby odnieść jakąś korzyść.
[115] Punkt 2. Patrzeć, zwracać uwagę, i kontemplować, co te osoby mówią, a oddając się refleksji
odnieść jakąś korzyść.
[116] Punkt 3. Dostrzegać i rozpatrywać w duchu to, co te osoby robią, na przykład, jak podróżują i jak się
trudzą, żeby Pan mógł się narodzić w najwyższym ubóstwie, a po tylu trudach, po głodzie, pragnieniu, po
znoszeniu upału i zimna, po krzywdach i zniewagach - umrzeć na krzyżu, a to wszystko dla mnie. Potem
podczas refleksji [nad tym] wydobyć jakiś pożytek duchowy.
[117] Rozmowa. Zakończyć rozmową, podobnie jak w poprzedniej kontemplacji [109] i [odmówić] Ojcze
nasz.
[118] TRZECIA KONTEMPLACJA
to powtórzenie pierwszego i drugiego ćwiczenia
Po modlitwie przygotowawczej i po trzech wprowadzeniach powtórzyć pierwsze i drugie ćwiczenie.
[Trzeba] zawsze zwracać uwagę na te szczególne miejsca, w których człowiek doznał jakiegoś poznania,
pociechy lub strapienia. Pod koniec przeprowadzić podobną rozmowę i odmówić Ojcze nasz.
[119] Uwaga. W tym powtórzeniu i w następnych [trzeba] zachować ten sam porządek, co w
powtórzeniach pierwszego tygodnia, zmieniając przedmiot, a zachowując sposób.
[120] CZWARTA KONTEMPLACJA
to powtórzenie pierwszej i drugiej
w ten sam sposób, jak się postępowało przy powtórzeniu, o którym była mowa poprzednio
[121] PITA KONTEMPLACJA
to zastosowanie pięciu zmysłów do kontemplacji pierwszej i drugiej
Po modlitwie przygotowawczej i trzech wprowadzeniach pożyteczną rzeczą będzie zastosować pięć
zmysłów wyobrazni do pierwszej i drugiej kontemplacji w sposób następujący:
[122] Punkt 1. Wzrokiem wyobrazni widzieć osoby, rozmyślać o nich i kontemplować po kolei, w jakich
się znajdują warunkach, i starać się z tego widzenia osiągnąć jakąś korzyść.
[123] Punkt 2. Słuchem [wyobrazni] słuchać, co [te osoby] mówią lub mogły mówić i podczas refleksji
podobnie zadbać o jakiś pożytek.
[124] Punkt 3. Węchem i smakiem [wyobrazni] czuć i smakować nieskończoną słodycz i czułość bóstwa,
duszy i jej cnót; z tego wszystkiego odpowiednio do osoby, na którą się w kontemplacji spogląda,
podczas takiej samej refleksji szukać pożytku z tego.
[125] Punkt 4. Dotykiem [wyobrazni] dotykać, jakby obejmować i całować miejsca, po których te osoby
chodzą lub gdzie siadają. Zawsze dbać o wyprowadzenie z tego jakiejś korzyści.
[126] Rozmowa. Zakończyć trzeba rozmową podobnie jak w pierwszej i drugiej [109, 117] kontemplacji i
odmówić Ojcze nasz.
[127] Uwaga 1. W całym tym tygodniu i w pozostałych powinienem czytać to, co dotyczy tajemnicy
[będącej przedmiotem] kontemplacji, którą bezpośrednio zamierzam odprawić, czyli że nie czytam o
żadnej tajemnicy, której w tym dniu lub o tej godzinie nie będę kontemplował, aby rozmyślanie nad jedną
tajemnicą nie zakłócało rozważania nad inną.
[128] Uwaga 2. Pierwsze ćwiczenie o Wcieleniu należy odprawić o północy, drugie - o świcie, trzecie - w [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aikidobyd.xlx.pl
wewnętrznym odczuciem, żeby lepiej iść za naszym Panem dopiero co wcielonym i bardziej Go
naśladować. Odmówić Ojcze nasz.
[110] DRUGA KONTEMPLACJA
O NARODZENIU
Modlitwa przygotowawcza zwyczajna.
[111] Wprowadzenie 1. Wydarzenie: z Nazaretu wyruszyła nasza Pani, prawie od dziewięciu miesięcy w
stanie błogosławionym. Można pobożnie rozmyślać, że siedziała na oślicy, [a towarzyszył Jej] Józef ze
służącą. Prowadzili wołu, a szli do Betlejem, żeby zapłacić daninę, jaką cesarz nałożył na wszystkie
tamtejsze ziemie [264].
[112] Wprowadzenienie 2. Wyobrażenie sobie miejsca: zobaczyć wzrokiem wyobrazni drogę z Nazaretu
do Betlejem: zastanowić się nad jej długością, szerokością i [nad tym], czy ta droga wiedzie przez
równiny czy przez doliny i pagórki. Podobnie trzeba spojrzeć na miejsce albo na grotę narodzenia: jak
jest wielka, jak wąska, jak niska, jak wysoka i jak była urządzona.
[113] Wprowadzenie 3. To samo i w takiej samej postaci, co w poprzedniej kontemplacji.
[114] Punkt 1. Widzieć osoby, czyli naszą Panią i Józefa oraz służącą i Dzieciątko Jezus, które dopiero
co się narodziło. Sam siebie [powinienem] uważać za ubożuchnego i sługę niegodnego, patrząc na nich,
kontemplując ich i służąc im w potrzebach, tak jakbym [rzeczywiście] był obecny, z pełnym możliwym
oddaniem i szacunkiem. A potem oddać się refleksji, żeby odnieść jakąś korzyść.
[115] Punkt 2. Patrzeć, zwracać uwagę, i kontemplować, co te osoby mówią, a oddając się refleksji
odnieść jakąś korzyść.
[116] Punkt 3. Dostrzegać i rozpatrywać w duchu to, co te osoby robią, na przykład, jak podróżują i jak się
trudzą, żeby Pan mógł się narodzić w najwyższym ubóstwie, a po tylu trudach, po głodzie, pragnieniu, po
znoszeniu upału i zimna, po krzywdach i zniewagach - umrzeć na krzyżu, a to wszystko dla mnie. Potem
podczas refleksji [nad tym] wydobyć jakiś pożytek duchowy.
[117] Rozmowa. Zakończyć rozmową, podobnie jak w poprzedniej kontemplacji [109] i [odmówić] Ojcze
nasz.
[118] TRZECIA KONTEMPLACJA
to powtórzenie pierwszego i drugiego ćwiczenia
Po modlitwie przygotowawczej i po trzech wprowadzeniach powtórzyć pierwsze i drugie ćwiczenie.
[Trzeba] zawsze zwracać uwagę na te szczególne miejsca, w których człowiek doznał jakiegoś poznania,
pociechy lub strapienia. Pod koniec przeprowadzić podobną rozmowę i odmówić Ojcze nasz.
[119] Uwaga. W tym powtórzeniu i w następnych [trzeba] zachować ten sam porządek, co w
powtórzeniach pierwszego tygodnia, zmieniając przedmiot, a zachowując sposób.
[120] CZWARTA KONTEMPLACJA
to powtórzenie pierwszej i drugiej
w ten sam sposób, jak się postępowało przy powtórzeniu, o którym była mowa poprzednio
[121] PITA KONTEMPLACJA
to zastosowanie pięciu zmysłów do kontemplacji pierwszej i drugiej
Po modlitwie przygotowawczej i trzech wprowadzeniach pożyteczną rzeczą będzie zastosować pięć
zmysłów wyobrazni do pierwszej i drugiej kontemplacji w sposób następujący:
[122] Punkt 1. Wzrokiem wyobrazni widzieć osoby, rozmyślać o nich i kontemplować po kolei, w jakich
się znajdują warunkach, i starać się z tego widzenia osiągnąć jakąś korzyść.
[123] Punkt 2. Słuchem [wyobrazni] słuchać, co [te osoby] mówią lub mogły mówić i podczas refleksji
podobnie zadbać o jakiś pożytek.
[124] Punkt 3. Węchem i smakiem [wyobrazni] czuć i smakować nieskończoną słodycz i czułość bóstwa,
duszy i jej cnót; z tego wszystkiego odpowiednio do osoby, na którą się w kontemplacji spogląda,
podczas takiej samej refleksji szukać pożytku z tego.
[125] Punkt 4. Dotykiem [wyobrazni] dotykać, jakby obejmować i całować miejsca, po których te osoby
chodzą lub gdzie siadają. Zawsze dbać o wyprowadzenie z tego jakiejś korzyści.
[126] Rozmowa. Zakończyć trzeba rozmową podobnie jak w pierwszej i drugiej [109, 117] kontemplacji i
odmówić Ojcze nasz.
[127] Uwaga 1. W całym tym tygodniu i w pozostałych powinienem czytać to, co dotyczy tajemnicy
[będącej przedmiotem] kontemplacji, którą bezpośrednio zamierzam odprawić, czyli że nie czytam o
żadnej tajemnicy, której w tym dniu lub o tej godzinie nie będę kontemplował, aby rozmyślanie nad jedną
tajemnicą nie zakłócało rozważania nad inną.
[128] Uwaga 2. Pierwsze ćwiczenie o Wcieleniu należy odprawić o północy, drugie - o świcie, trzecie - w [ Pobierz całość w formacie PDF ]